Το τελευταίο ταξίδι

Σάββατο 13 Φεβρουαρίου 2010

3 σχόλια
 

Αρματώστε την μπρατσέρα'Δεν ακούτε,΄το λαγκεμένο των σειρήνων τραγούδι   με κρένει. Ανάλαφρο στα φτερά των αγέρηδων ταξιδεύει. Μη μου μιλάτε,μη.Το τραγούδι των σειρήνων μονάχα θέλω ν΄ακούω να με τρελαίνει.Δεν ξέρω για πού με καλεί,μα ωστόσο ψυχώνει κι είναι,θαρρώ,η ύστατη πρόκληση,που με βία προλαβαίνω.    Αρματώστε την μπρατσέρα,σας λέω. Γυαλίστε τους μπρούντζους να λάμψουν και υψώστε κάτασπρα πανιά και την τρέλα παντιέρα  στο μεσαίο κατάρτι,να τη δέρνει η αρμύρα κι ο πελαγίσιος αγέρας κι η Παναγιά στην πλώρη μου ας αγρυπνάει
κατάμονη και ασυντρόφιαστη απ΄΄αλλη έγνοια εξόν απ΄τη δική μου.
Αλλο ταξίδι δε μου απομένει να κάνω.Λοιπόν,Αρματώστε την μπρατσέρα,σας λέω' Το δίχως άλλο σαλπάρω με το πρώτο φως της ημέρας.Κανένα εφόδιο δε θα πάρω μήτε πυξίδα κι όπου με βγάλει ο θυμός του πελάγου. Θέλω η δίψα για το άγνωρο να πυρπολεί την ψυχή μου.Κι εκείνο το τραγούδι το ασίγαστο,το λάγνο των σειρήνων να με τρελαίνει.  

Ηρακλής Βουλγαράκης <Από ανέκδοτη ποιητική συλλογή\