"Καληνύχτα, λοιπόν..."

Με τυμπανοκρουσίες, αλαλαγμούς

και ήχους σαλπίγγων

επελαύνει κατά του σκότους το φως.

Από τις παρυφές του σύμπαντος

κατακρυλάει ξεπλένοντας

τη μαυρίλα της νύχτας

καταχωνιάζοντάς την στα βάραθρα,

ώσπου να καταποντιστεί έντρομη

στα τάρταρα της γης

και στων ωκεανών τις αβύσσους.

Χαίρε ! φως ιλαρόν, άσπιλον, φαιδρόν,

φως τερπνόν, ευφρόσυνον και ευώδες.

Η επαχθής δυναστεία του φόβου καταλύεται

και τα μιάσματα του σκότους

διασκορπίζονται πανικόβλητα

στην κυρίαρχη,επιβλητική παρουσία σου.

Διαρρηγνύοντας το κέλυφος

των βασανιστικών νυχτερινών στοχασμών

και των εφιαλτικών ενυπνίων

διαποτίζεις ως τα τρίσβαθα την ψυχή,

με τον καταιγισμό της λαμπρότητάς σου

και τη γλυκύτητα της παραμυθίας σου.

Αναζωογονείς τις απελπισμένες ελπίδες

και σταλάζεις στις πληγές των βασάνων

θείο το βάλσαμο της απολύτρωσης.

Και ταξιδεύουν ευδαίμονες

μέσα στην έγχρωμη, στιλπνή διαφάνειά σου

οι μυρωμένες θαλάσσιες αύρες,

τ΄ασημοδέλφινα κι οι γοργόνες,

τα τρεχαντήρια κι οι σκούνες,

τα πετούμενα κι οι οσμές και τα σύννεφα

και αναπέμπει δοξαστικούς ύμνους

μυριόστομη η πλάση,

υποκλινόμενη στο απόλυτο μεγαλείο

της εκτυφλωτικής σου λαμπρότητας.

Χαίρε! φως ιερό, θεόσταλτο,θείο,

στην πλημμύρα των όντων

του Φοίβου Απόλλωνα γενναιόδορη χορηγία.

Χαίρε! φως, των ψυχών αγλάισμα

και των εγκοσμίων πραότητα και ειρήνη.

Χαίρε! φως αέναο, ένδοξο των Ελλήνων. 

Είναι το ποίημα του Ηρακλή Βουλγαράκη από την τρίτη ποιητική του συλλογή "Καληνύχτα λοιπόν", εκδόσεις: Λογοτεχνικός Σύνδεσμος Ηρακλείου.

Ένοιωσα διαβάζοντάς το περηφάνια-έννοια παρεξηγημένη στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.. 

Το Ελληνικό Φως, το κουβαλάμε οι Έλληνες στην ψυχή μας και δεν πρόκειται να σβήσει Ποτέ ! 

Το μεταφέρουμε από γενιά σε γενιά.

Θέλησα να μοιραστώ μαζί σας αυτή μου τη Συγκίνηση.